به گزارش مشرق، اسماعیل کوثری در یادداشت روز روزنامه حمایت نوشت:
مقوله امنیت یکی از مؤلفه‌های کلیدی کشورهای خواهان پیشرفت و تکامل در تمام ادوار تاریخ بوده و از چنان اهمیت و ارزشی برخوردار است که بدون استقرار آن در تمام ارکان یک جامعه، امکان بالندگی و رشد وجود ندارد. در کشور ما نیز مسئله تأمین امنیت پس از پیروزی انقلاب اسلامی به یکی از راهبردهای اصلی تبدیل شد، چراکه اساساً جنگ تحمیلی ۸ ساله، برای سلب آرامش و دامن زدن به این شائبه شکل گرفت که نظام اسلامی قادر به تأمین امنیت و تمهید بسترهای موردنیاز کشور نیست.
برخی از عناصر بی‌بصیرت در همان روزهای ابتدای انقلاب، در زمین دشمن حرکت کرده و درحالی‌که استکبار جهانی برای از پای درآوردن انقلاب نوپای اسلامی دندان تیز می‌کرد، تلاش کردند عوامل اقتدار کشور از جمله توان نظامی را کمرنگ کرده و آن‌ها را به دشمن تسلیم کنند.
در روزهای آغازین جنگ، به دلیل خیانت جریان وابسته به غرب و تعلل آن‌ها در تأمین امنیت مرزها، ۱۲۰۰ کیلومتر از خاک کشورمان در مدت کوتاهی تصرف شد، شمار زیادی از پاک‌ترین جوانان این مرز و بوم به شهادت رسیدند، هزاران نفر مجروح و جانباز شده، خسارات قابل توجهی به شهرها و روستاها وارد آمد و بخش‌هایی از امکانات اقتصادی از بین رفت.
البته این خسارات انسانی و مالی که برای به تصویر کشیدن ایران در قاب آشوب و ناامنی عملیاتی شده بود، با عزم قاطع نیروهای مسلح و ورود مجاهدانه بسیج مردمی به عرصه‌های نبرد، به فرصتی برای شکوفا کردن استعدادها تبدیل شد و ضریب امنیت کشور را به صورت بی‌سابقه‌ای افزایش داد، اما اگر یک‌دهم خسارات وارد شده در اوایل جنگ، صرف تجهیز نیروهای نظامی می‌شد، چنین هزینه‌ای بر ما تحمیل نمی‌شد و دشمنان فکر جنگ را از ذهن خود بیرون می‌کردند.
هرچه که بود آن روزهای سخت گذشت و به تعبیر رهبر انقلاب: «بحمدالله کشور امروز یک سپر امنیتی محکمی دارد. خب؛ شما نگاه کنید، دوروبر ما چه خبر است. شرق ما افغانستان است و آن حوادث در پاکستان؛ غرب ما این کشورهای همسایه عربی و عراق و سوریه و یمن و این حوادثی که در این منطقه غرب آسیا در جریان است و حوادثی که پیرامون ما در لیبی و مثلاً مصر و بقیه جاها هست، وقتی انسان این‌ها را نگاه می‌کند، می‌فهمد که چه قدر نعمت بزرگی است این امنیتی که امروز ما بحمدالله داریم.
این سپر امنیتی، خوشبختانه کشور را فراگرفته که از این آسیب‌های امنیتی محفوظ است» (مقام معظم رهبری- ۱۳۹۵/۶/۳) اگر هدایتگری‌های داهیانه سکان‌دار انقلاب نبود، شاید تکفیری‌ها برای شهرهای ایران والی تعیین می‌کردند و فریب‌خوردگانی را که در آرزوی بازگشت آمریکا لحظه‌شماری می‌کنند، در صف سر بریدن‌ها و زنده‌سوزی‌ها قرار می‌دادند.
در سایه جهاد شبانه روزی در بدنه دفاعی کشور، دشمن به خوبی درک کرده که اگر تهاجم کند ضربه محکمی می‌خورد، چراکه نفوذ ما در سرزمین‌های اشغالی، در جنگ ۳۳ روزه و ۵۱ روزه و… به بوته آزمون درآمد و سیلی محکمی به صورت متجاوزین نواخت. قدرت معنوی ما در عراق و سوریه و یمن توسط یاران انقلاب در خط مقاومت حفظ شده و با ایجاد یک ائتلاف پرقدرت، توانسته‌ایم روسیه را در یک رابطه راهبردی با دکترین نظامی انقلاب اسلامی در منطقه با خود همراه کنیم. بنابراین، امنیت مثال‌‌زدنی جمهوری اسلامی به سادگی به دست نیامده و برای اینکه قدردان آن باشیم، باید ارکان سه‌گانه تشکیل دهنده آن را بشناسیم.
نعمت «ولایت فقیه»، اولین و اصلی‌ترین عامل امنیت در کشور ماست و برای اینکه ارزش آن را آن‌چنان که باید بدانیم، خوب است نیم‌نگاهی به ترکیه بیندازیم؛ کشوری که سودای سلطنت از سوی حاکمان، آن را به جولانگاه تروریست‌های اجاره‌ای بدل کرده و خواب آسوده را از چشمان مردم ربوده است. در کشور ما نیز برخی افراد و جریان‌ها به دنبال باز کردن پای عوامل دشمن و افزایش اختیارات خود بودند که این توهمات با درایت و قاطعیت رهبر حکیم انقلاب ناکام ماند و ایران در حال حاضر، به قلعه‌ای امن و مستحکم در میان آتش منطقه تبدیل شده است.
عامل دوم، «خون شهدا و جانبازی رزمندگان اسلام» در دفاع مقدس و در حال حاضر است. متأسفانه بعضی از روی ناآگاهی و برخی با قصد و غرض، دفاع مقدس را زیر سؤال می‌برند و امروز هم حضور مستشاری ایران در عراق و سوریه و جان‌فشانی در دفاع از حرم اهل‌بیت(ع) را خلاف مصلحت کشور دانسته و به مخالفت با آن می‌پردازند؛ حال آنکه همین جماعت، زمانی که آمریکا در پاسخ به تجاوز عراق به کویت به صدام حمله کرد، به دنبال این بودند که ایران در کنار صدام قرار گرفته و با آمریکایی‌‌ها وارد جنگ شود! این برداشت وارونه از مصلحت کشور که به لطمه خوردن عزت کشور منجر می‌شد، در آن زمان وجود داشت و اکنون نیز با وجود اقرار تروریست‌ها و اربابان آن‌ها به افزایش قدرت ایران در منطقه، همان عده ترجیع‌بند دشمن را تکرار کرده و خواستار کاهش قدرت ایران اسلامی هستند !
رمز سوم امنیت و اقتدار کشور، عبارت است از «وحدت ملی» و اتحاد ملت و مسئولین. حفظ اتحاد ملی و افزایش همدلی و هم‌زبانی به خصوص در ایامی که انتخابات حساس ریاست جمهوری را در پیش رو داریم، از جمله الزاماتی است که همه موظف به رعایت آن در راستای تأمین امنیت کشور هستند و در شرایط فعلی، رسالت نامزدهای انتخاباتی، حفظ آرامش کشور برای هم‌افزایی وحدت ملی به منظور برگزاری پرشور انتخابات است. مردم ما بهتر از هر زمان دیگری قدر نعمت امنیت را می‌دانند و متقابلاً برای دشمن نیز هیچ چیز به اندازه خارج کردن ایران اسلامی از فاز امنیت استراتژیک اهمیت ندارد.
از این رو، رقابت‌ها و پروسه انتخاباتی نباید به بستری برای امنیت‌زدایی و برانگیختن طمع فروخورده دشمنان بدل شده و مانند وقایع تلخ سال ۸۸، طعم پیروزی ملت بزرگ ایران را به کام آن‌ها تلخ کند. و بالاخره اینکه امنیت، مقدمه و بستر پیشرفت همه جانبه کشور است و در برهه فعلی که دشمن، نوک پیکان خود را به سمت ناکارآمد نشان دادن نظام اسلامی در حوزه اقتصادی نشانه گرفته، هیچ اولویتی همچون برقراری ثبات و آرامش به منظور دست یافتن به اهداف بلند نظام در تحقق سیاست‌های اقتصاد مقاومتی وجود ندارد.
